3 Ocak 2008 Perşembe

METOMORFOZ


METOMORFOZ
Hep Tırtıl olarak mı kalacaksın…
Hep yerde mi sürüneceksin bir böcek gibi… Ne zaman kanatlanacak ve uçacaksın?
İmkânsız mı? “çok geç!” mi diyorsun?
Hayır, sen de bir kelebek olabilirsin!
Kendi kendinin engeli olma… Karar verdin mi? Öyleyse ne duruyorsun? Aş kendini… Kişiliğini yenile… İçinden yeni bir insan çıkar. Yeniden başla…
Her yeni gün yeni bir dünyanın kapısı, sen niçin yepyeni bir kişilik sergilemeyesin!
Bir dene… Olmadıysa bir daha dene!
Yarını niye bekleyesin ki… Bugün başla! Ancak bugüne sahip olabilirsin. Bugün de dün yarındı. Bugünse yarın dün olacak ve sen hala yarını bekliyor olacaksın. Günlerin beklemekle geçecek, ömrün akıp gidecek ve sonra bekleyecek yarınlarında kalmayacak.
Soruların cevap bekliyor. Sorular ruha batmış dikenlerdir. Seni rahatsız ediyor. Sorunlar bekliyor ve canını acıtıyor. Çöz onları. Çözmek rahatlamaktır. Düşünmeden yaşamaksa, yaşamamaktır.
Farklı olmak mı istiyorsun, öyleyse kendin ol. Çünkü her insan orijinaldir, fakat pek az insan kendisi olmayı göze alabilir. Her yer kendini gerçekleştiremeyenlerle dolu
Seni fark etmiyorlar, seni anlamıyorlar, öyle mi? Öyleyse sen kendini anlatamıyorsun, suçu başka yerde arama, bu kolaycılıktır. Gel sen zoru seç.
Zoru başaran farkını fark ettirir.
Başkasının gözüne girmek… Bunun ne önemi var?
Sen kendi gözünden düşme yeter.

Hiç yorum yok: